De eerste dagen bij mijn nieuwe familie!

Hey! Ik ben nu inmiddels al 15 dagen in Engeland, best ‘raar’ hoe snel de tijd gaat. Vrijdag droomde ik dat ik morgen (gisteren dus) naar Engeland zou gaan als au pair, en het was echt hartstikke vreemd dat ik gewoon in Engeland wakker werd hahaha.

Ik heb een nieuwe hostfamily met 3 kinderen waarvan 2 meisjes en 1 jongen. De meisjes zijn 3 en 5 jaar, en het jongentje is 4. Ze hebben ook 2 katten wat al helemaal een pluspunt is! Ze wonen in Bishop Auckland en ik ben hier al sinds donderdag.

Donderdagnacht toen mijn hostmom me op haalde om half 6 ’s nachts hahaha mooi tijdstip echt, was ze hartstikke opgewekt en blij om me te zien en knuffelde me gelijk. En het was echt zo lief hoe blij ze was om me te zien! Het klikte hartstikke goed en we hadden al gelijk hele gesprekken in de auto en hadden ook nog een fijn en goed gesprek toen ze me mijn kamer had laten zien. Helaas had ik wel die ‘nacht’ maar 3 uur geslapen en was ik hartstikke kapot, waarbij ik van 3 tot 7 een middagdutje heb gedaan. Voor het middagdutje heb ik mijn hostchild van 3 ontmoet en zij knuffelde me gelijk toen ze me zag zo lief! En in de avond heb ik samen met de ouders gegeten en nog mee gepraat en daarna ben ik optijd naar boven gegaan. Ze vertelde dat mijn hostchildren van 4 en 5 het jammer vonden dat ze me geen ‘goodnight’ hadden kunnen wensen omdat ik al aan het slapen was hahaha nawh.

Vrijdag had ik in de nacht overgegeven waardoor ik besloten had om wat langer te gaan slapen en me gelukkig daarna ook al een stuk beter voelde, waarbij ik rond 10 uur ’s morgens mijn andere 2 hostchildren had ontmoet. Toen ik ze had begroet, gelijk alle 3 in koor ‘HI GWEN’ en 1 voor 1 gingen ze me alle 3 een knuffel geven echt hartstikke lief! Ik heb toen nog even met ze gespeeld en tv met ze gekeken voor een hele lange tijd, waarbij mijn hostchild van 3 op mijn schoot ging zitten en mijn hostchild van 5 tegen me aan ging liggen hahaha echt schattig. We hadden paw patrol gekeken, en een personage moest naar de tandarts maar die durfde uit angst niet. En het moraal van het verhaal was eigenlijk: ‘Het maakt niet uit of je ergens een angst voor hebt, het is oke om ergens een angst voor te hebben maar het valt te overwinnen en je hoeft je er niet voor te schamen want iedereen is ergens wel bang voor.’ Ik denk dat mijn hostchildren het moraal er niet van zouden inzien, logisch ook haha, maar ik vind het echt hartstikke mooi hoe een kinderprogramma eigenlijk toch wel zo’n verhaal heeft waar je zo’n boodschap op kan uitmaken.

Zaterdag was er een easter egg haunting, waarbij ik met mijn 3 hostchildren en hostmom 12 winkels ben langs gelopen om in een mandje voor het raam te zien welke kleur het ei had. En het was een soort competitie, waarbij mijn hostson van 4 echt helemaal obsessed was met een groot goud ei die je kon krijgen zou me niet verbazen als hij erover zou dromen hahaha. Wat wel echt schattig was, voor dat we naar de easter egg haunting gingen, ging mijn hostdad werken en hij zei tegen mijn hostson van 4 ‘Say goodbye’ dus mijn hostson dacht op een of andere manier dat ik moest gaan?? En hij knuffelde mij in plaats van zijn vader die ging hahaha zo lief. Ik heb vandaag ook nog gebabysit waarbij ik op de babyfoon hoorde dat die 3 kwiekerts nog aan het praten waren een uur nadat ze in bed waren gestopt, en toen ik naar boven liep zag ik mijn hostchildren naar hun bed rennen en gauw hun deken omdoen en doen alsof ze slapen hahahaha zo geweldig! Wel zei ik nog dat ze moeten gaan slapen, daarna heb ik ze vlak daarna ook niet meer op de babyfoon gehoord. Wel heb ik later nog in de avond rond half 12 echt een rare tijd? De jongste van 3 horen huilen, waarbij ik als een speer me naar boven haastte voor dat ze de andere 2 wakker ging maken met haar gehuil. En het enige wat ze zei toen ik vroeg waarom ze huilde was ‘mommy’ maar toen ik haar een paar keer had gezegd dat ze haar moeder ’s morgens bij het ontbijt weer zou zien, was ze gerustgesteld en heb ik haar ook niet meer horen huilen yes!

Vandaag is het zondag en ik heb mijn day off wat betekent dat ik vandaag een vrije dag heb, maar ik ben hartstikke moe en ik ga deze zondag ook echt als een zondag spenderen want alle winkels zijn vandaag ook dicht en mijn plan was eigenlijk om alle supermarkten hier af te struinen voor ijsthee maar helaas de winkels zouden wel dicht zijn. Dus dat doe ik binnenkort wel! Maar toen ik wakker werd vanmorgen en nog in bed lag, hoorde ik de kinderen heel blij roepen ‘HAPPY EASTER!’ en ik voelde me echt zo blessed want het is zo schattig hoe blij die kinderen om pasen zijn en ik eigenlijk eerlijk is eerlijk denk ‘het is maar pasen’ hahahah. Ik ben benieuwd wat aankomende week me allemaal zou gaan brengen!

Groetjes,

Gwen

Nieuwe families??!!

Hey allemaal! Vandaag is het zondag en dat betekent dat het tijd is voor mijn tweede blogpost te publiceren. Alleen wel met een ietwat andere wending, ik ben namelijk weer hard opzoek naar een andere hostfamily sinds gisteren. Ik heb vanavond overigens 3 Skypegesprekken, dus ik moet eerlijk zeggen dat ik wel alle vertrouwen er in heb dat ik asap een nieuwe hostfamily heb gevonden. Omdat ik de eerste week die ik heb bijgehouden en de dagen die ik niet vergeten ben, wil plaatsen omdat het echt ondanks de korte tijd zeer leerzaam voor me is geweest en ik dat ook als 'herinnering' op deze blog wil laten staan heb ik besloten de nog uitgebreide bijgehouden dagen hierbij te voegen. (Ik verblijf hier trouwens wel nog even.) Maar ik kijk hier écht met een glimlach op terug.

Zaterdag:Ik zal jullie even een beetje proberen het idee te geven hoe het bij aankomst met de familie is gegaan: Toen ik ze zag (wel in verband met niet kunnen ophalen hadden ze een taxi voor me geregeld die me naar hun huis bracht, zo hoort het maar wel super) konden we gelijk al verhalen aan elkaar vertellen en met elkaar lachen. Dat was echt een fijn eerste moment, een betere eerste moment zou ik me eigenlijk niet kunnen indenken. Maar ik liep daarna de keuken in, waarbij ik de jongste van 3 zag en riep ‘HE IS SO CUTE’ hij moest daarna huilen hahaha nawh. Ze hebben me vooral die dag laten zien waar het park is, waar de kinderen zouden kunnen spelen, waar de bakkerij is. Mijn jongste hostson is trouwens echt een hartstikke mooi voorbeeld over hoe een 3 jarige jou eigenlijk als voorbeeld ziet, we waren even met zijn tweeën in de ‘playground’ aan het spelen en hij zei iets van ‘we work together’ en ik begon toen in een zingend iets een paar keer te zeggen ‘WE ARE AAAA TEAAAAM, WE ARE AAAA TEAM’ en hij zong het daarna precies op de zelfde manier en het was echt een hartstikke leuk moment! Ik heb verder overigens voornamelijk met de kinderen in hun tuin gespeeld. Ze hebben echt een mooi huis en een hele grote mooie tuin! Verder ben ik zaterdag ook nog met 3 andere au pairs gaan afspreken, met mijn buurmeisje die au pair die uit Duitsland is en 2 au pairs uit Hongarije. We waren even wat rond gaan lopen in Cambridge <- (het is echt hartstikke prachtig daar), en het plan was om met zijn vieren naar de film Beauty and the beast te gaan maar omdat die film pas om 6 uur zou beginnen en ik met mijn hostmom had afgesproken om tussen 7 en 8 thuis te zijn ben ik toen gegaan en ook omdat ik echt moe van de dag was en rust wilde nemen. Verder die dag heb ik pizza gegeten, echt een lekkere was het. En nog met mijn 2 hostsons gepraat en nog met de ouders en de oudste hostson een leuk bordspel gespeeld! J Ik ben erg tevreden over deze dag, en zal er ook met plezier naar terug kijken. Eigenlijk heb ik op dit moment ook totaal geen gemis naar Nederland of familie/vrienden oid in Nederland (sorry hahaha) ervaren waar ik me eigenlijk wel op had voorbereid vooral bij de eerste dag. Maar gelukkig niet!

Zondag:Vandaag ben ik met mijn hostsons en hostmom naar de supermarkt geweest, en de ben&jerry’s hier zijn echt een stuk goedkoper haha! Eigenlijk lijkt echt heel veel eten goedkoper? Hmm misschien een goede reden voor emigratie. Wel moet ik echt nog even omschakelen dat het Nederlands eten niet hier is maar dat komt wel goed. Ik heb vooral zondag veel met mijn jongste hostson van 3 doorgebracht, omdat een band met hem het allerbelangrijkste is omdat ik ook nadat de paasvakantie hier voorbij is het allermeeste van mijn werkdagen met hem moet doorbrengen. Oja, en ik heb 2 films van Harry Potter gekeken met mijn hostmom en beide hostsons. Mijn jongste hostson van 3 heeft vandaag ook voor dat zijn moeder hem naar bed bracht gezegd dat hij een geweldige dag heeft gehad en me grappig en leuk vindt. Je kon me echt bij elkaar vegen, ik had een hele grote glimlach toen mijn hostmom me dat vertelde en zei dat ik het echt goed doe met hem. Maar vandaag heb ik ook gemerkt als je echt vanaf half 9 tot half 8 ’s avonds met 1 van je hostkinderen gaat spelen, je ze ook echt beter leert kennen en zij jou ook en je daardoor ook zoveel meer de stuur erover krijgt om hun ook te laten luisteren. Zo leuk!

Maandag:Het was officieel mijn eerste werkdag en ook gewoon écht de zwaarste dag van alle dagen tot nu toe, gelukkig waren mijn hostouders beide thuis om me te kunnen hebben ondersteunen met dingen en de dingen die ik nog niet wist uit te leggen ook. Ik heb de dag overleefd, dus dat is prima.

Dinsdag:Vandaag was ik zo trots op de kinderen, ze waren allebei zoveel braver en aardiger dan de dag ervoor. Ze hebben ook allebei zoveel minder gehuild en geschreeuwd, en met de jongste van 3 begin ik ook echt een band op te bouwen. Ik mag inmiddels vanaf nu van hem zonder dat hij gaat huilen en schreeuwen naar zijn moeder: zijn jas aandoen, schoenen aandoen, zijn drinken maken en zijn luier verschonen. Helemaal super deze vooruitgangen! Hij ging vandaag op mijn schoot zitten want zijn broer speelde een monster, en hij was bang hahaha nawh. Maar het was zo lief en ook positief dat hij zelf op mijn schoot ging, voor het eerst. En hij gaf me vandaag voor het eerst een knuffel! De kleine rebel was zijn broer aan het slaan, waarbij ik hem de andere kant liet oplopen en toen ging hij me knuffelen. Zo lief. Maar eigenlijk, heb ik vandaag gemerkt hoe druk en hoe goed je moet plannen tijdens het werken. Vooral omdat mijn hostkinderen 2,5 week vakantie hebben en ik tussendoor de was moet doen, eten maken, afwassen, speelgoed opruimen van hun, de woonkamer en eetkamer schoon moet houden. Maar mijn hostdad en ik gaan asap een planning maken zodat ik ook echt een vaste routine heb en het moeilijk tot niet kan uitlopen.Wel vind ik het zo schattig wanneer mijn jongste hostson van 3 tegen mij zegt ‘Watch out with your fingers!’ (ookal hoef ik dan niet eens uit te kijken maar goed) zo lief en zo schattig dat een 3 jarige je er op wijst dat je moet uitkijken hahaha nawh.

Ook heb ik trouwens echt ontdekt dat het luisteren wanneer mensen Engels praten, ik het nu écht nog beter kan volgen vooral ook wanneer ik mijn series kijk die ik hier in Engeland niet op Nederlandse ondertiteling kan zetten het mij echt goed af gaat en ik zelfs de hele aflevering begrijp! Waarbij me ook 8 april zelfs toen mijn hostson van 3 tv aan het kijken was, ik tijdens dat ik bezig was en tussendoor luisteren was naar wat hij keek op tv en waar het over ging etc het helemaal begreep terwijl dat voor dat ik in Engeland zat nog een beetje een zwaktepunt was om de tv en serie zonder ondertiteling te kunnen volgen. Trots! Dus dit heeft zeker al positieve gevolgen voor me gehad! ;)

Ik publiceer gelijk een nieuwe blog wanneer ik een nieuwe hostfamily heb gevonden om meer informatie te geven.

Groetjes,

Gwen

Hoe het allemaal begonnen is

Eerste blogpost, en gelijk al 1908 woorden (oeps ik zal in de toekomst wel proberen het wat korter te doen ook in verband met overzichtelijkheid.)

Hoi:Hey, welkom allemaal op mijn eerste blog (ik probeer iedere zondag een update te geven over mijn leven.) Ik ben Gwen en ik ben 18 jaar, en ik ga mijn leven vanaf morgen in Engeland leven. Een hartstikke toffe ervaring waarbij ik net voor vertrek nog geen maand 18 ben en dan al dit allemaal te gaan beleven.

Hoe het allemaal begonnen is: Mijn moeder zei me ongeveer anderhalfjaar / 2 jaar geleden (?) geen idee precies, maakt ook niet uit wanneer haha. Of au pair zijn niet iets voor mij zou zijn, waarbij ik informatie erover ging opzoeken en dat al het gene was wat ik wilde en waar mijn motivatie het meest naar stond. Ervaringen zijn er om te beleven, en dat is het gene waar je als mens voor zou moeten gaan. Alles beleven en ontdekken wat je wil doen, ieder avontuur aangaan die je wil aangaan. Ik denk overigens zelf dat je beter spijt kan gaan hebben van dingen die je wel hebt gedaan in plaats van die je niet hebt gedaan (wel normale/avontuurlijke dingen natuurlijk,) en ik weet écht zeker dat ik hier spijt van zou krijgen als ik dit niet zou doen. Dit is echt iets wat ik al die tijd zo graag heb gewild, en nu ben ik eindelijk 18 en heb ik de kans om het te gaan beleven en te ervaren. En oh, wat hou ik er van om nieuwe mensen te ontmoeten. Écht, dit is de perfecte combinatie: Reizen, nieuwe cultuur ontdekken, kinderen om me heen hebben, nieuwe mensen ontmoeten. Ik zou me geen beter iets kunnen bedenken wat mij echt zo erg motiveert om er alles voor op te geven om er helemaal voor te gaan. Ik ben er zeker van dat ik een hele geweldige tijd als au pair ga hebben, en ik denk eerlijk gezegd eerder dat ik vooral ook na dit allemaal niet stil zou willen blijven zitten in Nederland. Maar de tijd zal het leren of ik na dit avontuur en na 1 jaar Nieuw Zeeland nog een Nederlandse bewoner zou willen zijn. Ik denk zo erg van niet, en wat ik écht grappig vind is dat mensen in mijn omgeving ook zeggen dat ze het echt zien gebeuren dat ik niet in Nederland blijf wonen. Ja jongens, ‘have a life you will remember.’

Webinar:In Oktober zag mijn moeder dat de organisatie Travel Actve een webinar in November had, wat dus inhield dat via je laptop scherm je een bijeenkomst vol met leerzame informatie aan bod komt over het au pair leven. De vragen die je voor de hand hebt, worden naar mijn ervaring al tijdens de webinar beantwoord zonder dat je het hebt gevraagd. Helemaal super. Direct na de webinar vroeg ik de brochure aan plus ik had me aangemeld voor het zomerprogramma. (Wel heb ik het in Februari laten veranderen naar dat ik 6 tot 12 maanden in Engeland kan en wil verblijven, in plaats van ik bij het zomerprogramma ben gebleven.) Je krijgt papieren via de mail binnen waar je U tegen zegt, onwijs veel papieren zijn het. Maar al die papieren zijn het écht allemaal waard en zie het als een stapje dichterbij wat ook motiverend is. Het zijn overigens onder andere papieren waar je hobby's worden gevraagd, je toekomstplan, je motivatie voor au pair, je moet jezelf qua karakter beschrijven en wel nog veel meer. Ook dien jij je te refereren, medische verklaring te laten invullen door je huisarts en VOG aanvragen etc. Maar geloof mij, het is het allemaal waard. Maar in Januari geloof ik was dat, kon ik alle papieren op gaan sturen waarbij ik wel qua referenten ik helaas wat vertraging bij op liep en dat in Februari ingeleverd kon worden, wat wel met behulp van 2 collega’s op het werk helemaal goed is gekomen. Mochten jullie deze blog lezen, alle 3 de referenten nogmaals echt hartstikke bedankt om dit mogelijk te maken voor mij. Ik ben jullie dankbaar.

Interviews:In Februari was écht alles rond waarbij in Februari ook het interview met Travel Active plaats vond. Ik was op dat moment echt hartstikke misselijk van de zenuwen, al helemaal toen de medewerker van Travel Active die het interview bij mij afnam me vroeg op Skype ‘Hoi Gwen, ben jij er klaar voor?’ en toen stuurde ik terug ‘Hoi! Ja ik hoop het, het is wel eng hahaha’ waarbij de medewerker terug stuurde ‘Maak je geen zorgen!’ en me had gebeld. Wat vond ik het toen eng om op te nemen hahaha. Het was echt van 'zal ik zeggen dat ik nog wat moet doen om het zo uit te stellen, want man wat is dit eng moet ik dit echt doen???' Maar echt, geloof mij, het is totaal niet nodig om je zorgen er om te maken want het komt echt helemaal goed! En zodra je er in zit, wordt het ook alleen maar makkelijker en gaat het voor jezelf ook een stuk vlotter. Ik werd overigens écht prima gerustgesteld, waarbij ik eerst toch wel een paar minuten een gesprek in het Nederlands had en we daarna overschakelde in het Engels en daarna weer in het Nederlands om te evalueren. Handige tips toen gekregen ook om mijn Engels te verbeteren. In Februari kreeg ik ook het verlossende woord dat ik geaccepteerd was tot het hele programma, en mijn documenten naar de buitenlandse organisatie zouden worden gestuurd. Vlak daarna had ik al gauw een paar matches, matches die me aanspraken maar ook matches die helaas niet aan mijn voorkeuren voldeden. Het was echt bij iedere match die mij aansprak een hele leuke toffe ervaring om ze mailtjes te sturen met informatie vanuit hun profiel wat mij het meeste aansprak. In die tussentijd, heb ik ook het skypegesprek met de buitenlandse organisatie Smartaupairs gehad, en dat was voor mijn gevoel echt veel beter gegaan ook het Engels praten dan met Travel Active. Plus ik was niet meer hartstikke misselijk van de zenuwen haha yes! Maar laat mij je vertellen, het wordt alleen maar makkelijker en beter wanneer je met Travel Active het interview hebt gehad om het daarna met je buitenlandse organisatie te hebben het interview. Over Travel Active en Smartaupairs gesproken raad ik beide organisaties met volle overtuiging bij iedereen aan die au pair zou willen gaan doen. Beide organisaties helpen je ook echt, beantwoorden je vragen super. En je voelt je ook helemaal geen lastpak omdat je ze zovaak mailt met je vragen. Nee, ik ben echt super tevreden over beide, ook hoe beide partijen je alle tijd geven als je tijdens het interview even niet op een woord komt en ze dan niet gaan zeggen ‘Nou? Wat wil je zeggen? Schiet op!! Straks is mijn werkdag nog afgelopen en is door jou mijn kop koffie koud. HALLO VANDAAG NOG??’ nee totaal niet, maar stilte en geduld wat voor jou dan zo prettig aan voelt. Dus echt, als iemand die dit leest interviews met beide partijen nog moet hebben, of met een, het is oke om even niet op de juiste woorden te komen. Ze geven je de tijd die je nodig hebt.

Skypegesprekken met matches: Na het interview met Smartaupairs, had ik op een moment het gesprek zo ver via de email met een match om te gaan skypen. Spannend met een familie je eerste skypegesprek. Toen waren eigenlijk de zenuwen direct verdwenen nadat we elkaar begroet hadden, waarbij ik die familie ook aangaf een Engelse taalcursus te willen volgen in Engeland. Waarbij die moeder (haar man was op dat moment niet thuis in verband met zijn werk) me zei dat ze mijn Engels echt nog goed vindt. Een echte zelfvertrouwen zo voor je Engels skills, maar ondanks dat lief complimentje wil ik wel echt nog een taalcursus Engels gaan volgen om mijn Engels te verbeteren plus de nieuwe contacten die ik daarop zou doen. Het betreft alleen maar voordelen. Na het eerste skypegesprek heb ik 8 dagen later met 2 andere families geskypet op de zelfde dag. Beide families klonken écht leuk, en bij familie 1 had ik ook toen ik hun profiel las al de gedachten van dat ze echt zo liefdevol en hartverwarmend klonken. Hun referent wat op hun profiel stond, klonk net zo liefdevol en hartverwarmend over hun als dat ze via hun profiel overkwamen. Dat was in mijn ogen al een enorm pluspunt dat die het toch meer ‘bevestigde.’ De eerste email die ik van familie 1 had ontvangen klonk ookal zo liefdevol en hartverwarmend, waardoor ik nog enthousiaster raakte over hun. En nu ik erover nadenk, zijn het geen verkeerde signalen om zo enthousiast te zijn over een familie en alleen maar enthousiaster te raken van een familie. Familie 2 was overigens écht niets mis mee. Familie 1 had gewoon mijn oprechte voorkeur. De skypegesprekken verliepen nu ook nog vlotter dan toen ik voor het eerst met een familie skypete, logisch ook want dan weet je ook hoe het een beetje gaat. En écht, als de eerste familie match niet de perfecte match is dan zie het alsjeblieft als een mooi meegenomen ervaring dat je nu weet hoe een skypegesprek met een familie in elkaar zit. Het is echt alleen maar mooi meegenomen. En ohja neem dit van me aan: Wees niet bang als je een woord opzoekt via Google translate dat je gelijk je eigen ramen zou inslaan. Ik vertelde bij familie 1 iets over een dak, maar ojee paniek hahahaha, ik wist op eengevemoment niet meer wat het Engelse woord voor een dak was. Dus als eerste zei ik zo 'that thing up your house' hahaha please hoe kwam ik daarop, maar oke ik had dat dus op een moment maar opgezocht op Google translate en had ze ook verteld 'Wait! Maybe Google translate can help me.' Ze konden er wel om lachen trouwens! De dag na de skypegesprekken kreeg ik een email van familie 1, waarbij ze me vroegen of ik hun au pair wil zijn. Het heeft me super enthousiast gemaakt dat hun me graag willen als au pair, en de tweede match waarmee ik heb geskypet de perfecte match is gekomen. Hun. Maar hey, als je net als ik 1 woord via Google translate intikt en je hostfamily er ook om kan lachen: 'We are in this together.' Ze hebben overigens 2 zonen, een van 3 en een van 7. Super leuke leeftijden ook, en ik kijk er echt naar uit! Morgen start het avontuur en vlieg ik naar Engeland en verblijf ik bij dat gezin voor 4 maanden, daarna zou ik of gelijk door kunnen naar een nieuw gezin voor 10 tot 12 maanden of voor een paar dagen tot maximaal 1 maand weer even terug in Nederland zijn. Iedere email die ik overigens van mijn hostfamily ontvang blijft me echt een grote glimlach geven en maakt me zo enthousiast. Ik ben echt nu al zo blij met ze.

En oh jongens, ik werd 30 Maart ookal door Smartaupairs met een nieuwe familie in contact gebracht die vanaf augustus een nieuwe au pair zoeken. Ideaal! Ik heb die familie gemaild, en als ze antwoorden en er naar gekeken gaat worden of er een eventuele klik is laat ik jullie het weten en vertel ik wat meer over die familie in de volgende blog.

Groetjes.