1 JAAR

Hallo! Zoals afgesproken de blog over 1 jaar, ik probeer alles zo kort maar wel zo duidelijk mogelijk te verwoorden. (Vraag alsjeblieft naar voorbeelden als iets onduidelijk is, ik heb het gevoel dat ik teveel heb getypt maar dit is hoe ik me echt voel over 1 jaar en het voelt anders zo incompleet.)

Ik moet toegeven: Ik zit vol met ongeloof, het voelt zo onwerkelijk. Is dit echt de realiteit? Is dit niet een droom? Gaat iemand mij op een dag wakker maken om me te vertellen dat ik al deze dagen heb gedroomd? Het is raar, heel ongelofelijk en hartstikke realistisch..

1 jaar is zo snel voorbij gegaan, misschien te snel zelfs.. Het voelt alsof alles aan me voorbij is gegaan, iedere seconde langs me heen is gegaan. Ik geloof het gewoon eigenlijk helemaal niet, 6 maanden voelde al onrealistisch en onwerkelijk maar geloof mij 12 maanden voelt het dubbele van onwerkelijk en onrealistisch.

Natuurlijk gaat er ook een gevoel van blijheid door me heen naast de gevoelens over dat het onwerkelijk en onrealistisch voelt. Blijheid dat ik de stap heb genomen, blijheid dat het mij is gelukt om 1 jaar in het buitenland te blijven. Trots zijn op mezelf, enorme trotsheid.

Alles is waar wat er gezegd wordt over tijdelijk in het buitenland wonen: Je gaat jezelf tegen komen, je leert jezelf pas echt in het buitenland kennen en je neemt onbekende woorden zoveel sneller in de realiteit op dan uit een boek.

Het klinkt hartstikke raar dat je onbekende woorden zonder enige uitleg een connectie met een Nederlands woord kan gaan leggen, en ik moet toegeven ik heb het zelf niet gelooft maar ik heb het zelf met redelijk wat woorden ervaren.

Er is geen goed en fout als je voor tijdelijk in het buitenland woont, alles is het beste vanuit je gevoel.

Hoe langer je in het buitenland bent, hoe beter je met dingen weet om te gaan. Vooral wat thuis betreft, als voorbeeld: Ik had laatst een droom over thuis en was oprecht even verdrietig dat ik niet thuis was toen ik wakker werd, maar ik wist dat als ik meer ging slapen (het was tenslotte al ochtend) ik oke zou zijn. En wie was oke na meer slaap? Me!

Voor de mensen die het zich zouden afvragen: Heimwee heb ik eigenlijk nauwelijks last van, maar wanneer is het pas heimwee eigenlijk? Want ik vind heimwee pas echt als je er dagen mee zit dat je niet naar huis kan, alleen maar huilt etc..?

Ik heb maar in 1 jaar tijd 2 keer meegemaakt dat ik heb gehuild om thuis te willen zijn, voor de rest alleen even een uur denken: 'ik wil naar huis' en na dat uur ben ik weer helemaal picobello. Dus eigenlijk, ik doe het voor mijn gevoel wel echt hartstikke goed met heimwee.

Ik blijf voor 1 jaar langer in Engeland, ik voel me alles behalve klaar om weg te gaan in Engeland. Engeland voelt als mijn thuis, ik heb het nog niet voor gezien hier. Ik voel me gelukkig hier, zoveel gelukkiger.

Tot augustus ben ik bij mijn huidige hostfamily, daarna ga ik naar een gezin vlakbij Cambridge met een jochie van 18/19 maanden genaamd Henry voor een jaar! Ik zou zijn naam echt de hele dag door roepen: ‘HENRYYYY!’ Hahahahaha.

Maar oke naast ik nog lekker mijn Nederlandse bum tot augustus 2019 in Engeland laat, doe ik dat naast mijn redenen niet voor niets.. Ik ga eerlijk toegeven: Ik zeg geen nee tegen een Britse girlfriend want holy moly, HET ACCENT HIER. Ik zou in elk geval niet moe kunnen raken van een Britse girlfriend haar stem.

Stel ik zou een Britse godin aan de haak slaan, ik zou voor haar niet het plan om naar Nieuw Zeeland en Australië te gaan cancellen. Ze vindt dat maar oké en anders heb ik het weer voor gauw weer gezien met haar als ze me dat niet gunt joe hahaha. Relaties kunnen uitgaan en deze ervaring kan je niet je hele leven op doen, die spijt zou ik niet willen hebben om een relatie te hebben die daarna uitgaat en ik niet meer de kans heb om naar Nieuw Zeeland en Australië te gaan omdat zij het niet wilde. Wel zou ik misschien overwegen om maar 6 maanden naar beide landen te gaan omdat ik ook hoe ouder ik word, steeds meer naar mijn eigen plek met mijn eigen huisdieren verlang. Maar zolang ik zo single als wat ben, blijft het plan 1 jaar voor beide landen. We zien het volgend jaar wel.

Tot in augustus waarin ik vertel over hoe het voelt om na 16 maanden van een hostfamily afscheid te nemen!

Groetjes,

Gwen

6 MAANDEN

Hallo!

VANDAAG BEN IK AL 6 MAANDEN IN ENGELAND.

ZES.

HELE.

MAANDEN.

Jaaaaaaa ik heb het voor elkaar gekregen in mijn leven om het al bereikt te hebben om 6 maanden in het buitenland te zijn zonder mijn vrienden en familie in Nederland! Ik ben zo ongelofelijk trots op mezelf.

Ook is het al sinds gisteren 5 maanden geleden dat ik heimwee heb gehad, ik weet niet wie allemaal mijn blog leest en of mensen die er over denken om au pair te zijn mijn blog lezen maar: Laat mij je alsjeblieft vertellen dat het écht beter wordt, en het een kwestie van jezelf afleiden en door heen bijten is als je heimwee hebt. En mijn hoofdtip blijft: Zoek op TripAdvisor allemaal leuke dingen rondom de plek die je woont en zet in een word document alle dingen die jij wil ondernemen, en probeer al zo spoedig mogelijk het eerste er van af te strepen! Het motiveert en helpt je echt.

Wel heb ik eerlijk gezegd echt het gevoel dat ik dit helemaal droom? Al 6 maanden zonder mijn ouders, zonder mijn favoriete konijntjes, mijn familie, 6 maanden alleen. Het is echt als een speer voorbij gegaan de tijd, ik realiseer me dit oprecht niet dat mijn eerste halfjaar al zo snel om is. Zo onwerkelijk maar zo geweldig, ik geniet van iedere seconde hier en ik heb echt de tijd van mijn leven hier!

Hoe raar is het eigenlijk dat ergens door heel deze wereld op aarde een familie is die voor jou een tweede familie is? Zo raar. En ik vind het zo raar dat deze familie als mijn tweede familie voelt, en ook de banden tussen die familieleden en jou het zelfde is als wat jij met je eigen familie hebt. Zo vreemd maar zo leuk!

Ik heb dingen gedaan die ik misschien wel nooit zou hebben gedaan als ik in Nederland bleef stil zitten, één ding die ik wel zeker weet is: Veel dingen die ik heb gedaan hier zou ik echt niet op mijn 18^e levensjaar hebben gedaan. Ik ben er écht trots op dat ik een leven heb die niet iedere 18 jarige heeft -> lange tijd in het buitenland wonen, roadtrip, bungeejumpen, skydiven etc.

Er zijn geen woorden voor hoe blij ik met deze 6 maanden ben; hoe dingen zijn gelopen, de dingen die ik heb gedaan, hoe het mij veranderd heeft, alle ervaring die ik op heb gedaan. Écht alles. Ik ben zo blij en dankbaar dat mijn ouders meer dan makkelijk ermee waren om me naar het buitenland te laten gaan, niet iedereen heeft het zo als ik getroffen om het geluk te hebben met ouders die er zo eenvoudig mee zijn om hun kind naar het buitenland te laten gaan en voor zolang.

In mijn situatie ook nog in te denken: Ik ben met school gestopt om au pair te gaan doen, mijn wil om te leven, reizen en mezelf tegen te komen was té hoog om achter de schoolbanken te blijven zitten tot dat ik een opleiding (die mij bevalt!! Ik heb 2 gedaan die me niet zijn bevallen hahaha) heb afgerond. Mijn ouders konden ook zijn van: ‘je gaat eerst een opleiding afronden, en daarna mag je pas weg van ons.’ Ik heb echt al het geluk met ze, besef ik me nu, écht niet iedereen heeft het zo getroffen als hoe ik het heb.

Wat mijn studie/werk oid in de toekomst betref: Ik zie het meer dan zitten om in de toekomst mensen te gaan overtuigen om ook voor een (lange) tijd in het buitenland te wonen, mijn ervaringen te delen en tips te geven. Het lijkt me helemaal geweldig! Maar wel wil ik hoe dan ook eerst nog Nieuw Zeeland en Australië. Als ik iets niet kan vinden in de branché om mensen te kunnen overtuigen met mijn eigen ervaring, dan is mijn plan te kijken hoe werkplekken met als doelgroep kinderen er op reageren dat ik in de toekomst de ervaring: 17 maanden Engeland, 12 maanden Nieuw Zeeland, 12 maanden Australië als au pair heb opgedaan. Het toont wel lef en een heel stuk ervaring! Als ik daar niet mee aan de slag zou kunnen een cursus op LOI oid volgen om zo aan de bak te kunnen. Ik raad het iedereen aan die net als ik nog een jaar of langer door wil gaan met au pairen in ook nog andere landen, wel je toekomst alvast te plannen want hierdoor heb ik zelf persoonlijk niet een paniek gevoel over mijn leven na al deze avonturen.

----

MAG IK JULLIE TROUWENS OOK NOG EVEN LEUK NIEUWS MEDEDELEN? Ik ben aangenomen bij een filmacademy. In Januari gaat de film in première, waarbij we voor een award gaan strijden met onze film (we zijn met mij bijgeteld er met 15 personen tussen de 16 tot 19 jaar oud!) onze film gaat de beste worden. ;)

Ik durf niet te zeggen wanneer de nieuwe blog gaat zijn, ik weet ook niet of ik nog voor mijn 1 jaar jubileum in Engeland nog een trip met mensen oid doe want ik ben heel erg aan het sparen voor Nieuw Zeeland. En ik vermaak mij eigenlijk prima om met mensen te lunchen en aan een stuk door te praten. Mocht ik nog in de tussentijd plotseling (wel een goedkope want wij Nederlanders zijn gierig! ;) hahaha grapje) een tripje doen dan doe ik daar zeker een blog over. Anders blog ik over 6 maanden weer over hoe ik 12 maanden alleen in het buitenland ervaar!

Groetjes,

Gwen.

EDINBURGH MET JAY

Hey,

Om het even iedereen te laten weten: Ik publiceer geen wekelijkse blogs meer, en publiceer ze alleen maar bij de speciale momenten zoals: trips, 6 maanden in Engeland, 12 maanden in Engeland over hoe ik beide 'jubileums' ervaar en wat mijn ervaring daarvan nog als au pair is en als laatste zou het gedeelte komen wanneer ik afscheid zou nemen van de familie. Verder komen er geen blogs meer, naast dat het als een verplichting begint te voelen om mijn leven bij te houden weet ik ook echt niet wat wel en niet interessant is voor mensen om te lezen.

Dit is allemaal niet van te voren getypt, en echt pas vanaf vandaag (Dinsdag) waarbij ik al vanaf Zaterdag thuis ben en daarom ook niet uitgebreid over Edinburgh met Jay zou kunnen vertellen, maar wel zou ik dit alsnog op mijn blog hebben willen staan.

Woensdag:

De dag dat ik Jay eindelijk zag! Ik was zo blij om hem te zien en knuffelde hem met een hele grote glimlach op mijn gezicht. We hebben Arthur's seat beklommen, en ik raad het echt iedereen aan om Arthur's seat te beklimmen. Je hebt daarna een heel mooi uitzicht, plus het is niet honderdjaar van het centrum van Edinburgh af. Jay en ik zijn allebei op Arthur's seat in slaap gevallen haha!

Donderdag:

We zijn naar het kasteel van Edinburgh geweest, het geeft je echt een bijzonder mooi uitzicht. Het kasteel zelf is ook echt hartstikke groot, het bevat ook verschillende museums een oorlogsmuseum, een herinneringsmuseum aan de omgekomen soldaten tijdens de oorlog. Helaas mocht je in die museums geen foto's maken en heb ik me daar ook braaf aangehouden! We hebben daarna onze wegen verder laten gaan naar het nationaal museum van Schotland. Ook zou ik iedereen het kasteel en het nationaal museum van Schotland aanraden, op beide plekken kijk jij je ogen uit!

Vrijdag:

We zijn naar Camera obscura world gegaan, en dat is ook echt een plek die ik iedereen zou aanraden. Het is niet echt een museum te noemen, maar er zijn wel wat dingen te bekijken. Je kan op een wiebelende brug gaan staan wat van links naar rechts gaat met allemaal gezichtsbedrog patronen om je heen, hartstikke duizelig makend maar zo leuk haha! En je hebt daar ook Mirror maze, waarbij je in een soort doolhof zit en je moet uitkijken welke weg je oploopt en je anders zo maar tegen een spiegel aan wandelt. Super leuke dagen achter de rug gehad met Jay, in de avond hebben we afscheid genomen van elkaar want in de nacht moest hij al naar het vliegveld gaan.

Groetjes,

Gwen.

ROADTRIP & LONDEN

Hey,

'Let's go get lost, let's go get lost.'

Zondag:

Ik had maar 30 minuten geslapen in de bus, 3 keer raden wie kapot was? MEEEE. In de auto tijdens de roadtrip onderweg naar Bristol heb ik 3 dutjes gehad, maar eenmaal in het hostel aangekomen was ik nog steeds echt moe?? We hebben daarom allemaal eerst een paar uur rust genomen voor dat we op onderzoek uit gingen. In de avond hebben we door Bristol gewandeld, zijn we uit geweest en hebben we op 1 au pair na alcohol gedronken. Het is echt super leuk hoe het zo tussen een groep van 5 mensen kan klikken, en je allemaal met elkaar kan lachen.

Maandag:

Vandaag zijn we naar de pier van Clevedon gegaan, One Direction heeft bij die pier een videoclip opgenomen! Nu ben ik echt een cooladult omdat ik daar ben geweest. Nee oke, het is wel echt mooi daar.

We zijn daarna naar Newport gegaan, maar daar voelde we ons allemaal eigenlijk niet zo thuis tussen de mensen en hadden we Newport al gauw gezien. Invervolgens zijn we door gereden naar Cardiff, het is een mooie stad en het is echt groot daar het ziet daar ook gewoon echt rijk uit. In de avond hebben we een drankspelletje gedaan wat echt grappig was omdat op 2 na niemand elkaar kende, maar zelfs die 2 hadden niet altijd elkaars antwoord goed. Het ging als volgt: 1 had een app op haar telefoon met allemaal vragen, en dan nog antwoorden met ABCD en wij moesten raden wat de ander geantwoord zou hebben en als je het fout had moest je drinken haha! In de keuken hebben we daarna Nederlanders ontmoet, daar hebben we Never have I ever mee gespeeld en gedronken. We zijn naar een club in Cardiff gegaan en ze lieten mij niet binnen omdat ik niet op mijn paspoort leek, pardon ik ben toch echt de persoon op mijn paspoort?? ?? Toen moesten we maar naar een andere club omdat niet gelooft werd dat ik de persoon op mijn paspoort ben hahahaha, het was daar loei druk waarbij de au pair van Tsjechië en ik het gauw voor gezien hadden en we om half 2 onze weg naar het hostel vervolgde. Allebei een beetje tipsy haha! Het barst wel echt in Cardiff van de dakloze mensen en om de reden hoeveel dakloze mensen er in Cardiff zijn zou ik het niemand aanraden om in de avond/nacht alleen door Cardiff te lopen.

Dinsdag:

We zijn Cardiff verder gaan ontdekken want dat hadden we gisteren niet zo gedaan, het heeft een ontzettend schattig kasteel en stadion! Helaas moet je wel voor het kasteel om het verder te bekijken entree betalen, en daar stonden we allemaal niet zo op te wachten. Vlakbij het kasteel en stadion is een park die we allemaal wel wilde zien,

we zijn daar een kijkje gaan nemen en hebben in de zon op het gras gelegen en vervolgens zijn 2 Duitse au pairs en ik in slaap gevallen op het park in het gras. :") Na Cardiff zijn we door gereden naar Barry! In Barry is het erg rustig vergeleken alle andere plekken waar we zijn geweest. Maar Barry had wel een mooi strand!

Helaas viel het leven ons een beetje tegen in Barry: Niemand van ons had onthouden waar we de auto hadden gedropt en vanuit die plek was het 20 minuten lopen maar uiteindelijk hebben we de auto wel gevonden!!!, een vogel had op onze auto zijn behoefte gedaan bahbahbah en als laatste we zaten klem met een andere auto. Het was een Mercedes en we wilde de Mercedes niet gaan mollen naast we de huurauto niet schade wilde aanbrengen, dus belde we bij de eigenaar aan of die zijn Mercedes wilde verplaatsen zodat wij eruit konden komen. En ja hoor, de beste man heeft zijn Mercedes verplaatst zodat wij Barry konden verlaten!
Toen ik in de avond in de metro zat en EINDELIJK mijn oordopjes weer in kon doen en van muziek kon genieten, kwam Oasis - Wonderwall op ik heb toen echt willen schreeuwen in de metro 'AAAAND AFTER AAAAALL YOU'RE MY WONDERWAAAALL' maar het was kwart voor 12 in de avond en iedereen leek zo slaperig. Toen ik de metro naar Holland Park nam en uit de metro stapte kwam ik een bord tegen 'Don't be a tourist, be a explorer' ik heb me nog nooit met een bord zo erg op een lijn gevoeld.

Woensdag:

Ik kwam om 2 uur in de nacht in het hostel aan, ik ben eerst 2 uur verdwaald geweest in Kensington want iedereen stuurde me een andere kant op haha jeetje. In Kensington heb ik 's morgens jajaja poffertjes gegeten!

Ik heb verder de hele dag Kensington en Londen ontdekt, helaas moest ik in Londen een paar keer overgeven.. Leuke plek om over te geven met zoveel mensen om me heen. :") Ik ben daarna gelijk mijn weg terug gaan maken naar het hostel en heb mijn rust in bed gepakt.

Donderdag:

Yes ik voelde me weer wat beter! Na het uitchecken ben ik nog wat verder in Kensington en Londen gegaan en heb ik nog wat museums bezocht. Wel moet ik eerlijk zeggen dat ik blij ben zodra ik morgen weer terug ben en ik mijn bed weer heb hahaha pfff, mijn bed slaapt echt heerlijk jongens daar kan geen bed tegen op. In de middag had ik een vanillemilkshake gehaald, en mijn leven zou mijn leven niet zijn als er niks gebeurt.. Ik moet jullie helaas mededelen dat mijn milkshake uiteindelijk is gesneuveld. Jammer!

Ik heb iets van 7 uur of meer door Londen gelopen, het is echt prachtig. Ik heb me meer dan 2 uur ermee vermaakt door naar verschillende straatmuziekanten te kijken en met ze aan de praat te raken hahaha, en ik heb nog wat museums bekeken. Maar ook heb ik naar de toeristische dingen gekeken zoals naar de Big Ben, al moet ik wel eerlijk zeggen dat ik niet eens wist dat het de Big Ben was en had ik schijnbaar meer verwachtingen er van.. Het was maar een beetje regenachtig hoor, beetje maar!

EN IK ZAG DONDERDAG EEN MAN MET EEN HELE GROTE BUBBELBLAAS EN DEZE BUBBELTJES ZIJN ECHT MIJN HOOGTEPUNT.

Met andere au pairs ben ik een roadtrip naar Schotland aan het plannen voor in eind Augustus of in September! Ik kijk daar nu al echt naar uit, en het handige is wel dat ik deze week de roadtrip heb gehad en nu wel weet hoe het in zijn werking gaat en wat er allemaal geregeld moet worden. ;)

Ik heb echt het gevoel dat ik allerlei dingen vergeten ben, sorry??? Maar ik heb de week van mijn leven gehad!

Groetjes,

Gwen

Poedel, achternaam, kraan

Hey,

Een blog op zaterdag? Ja zeker! Vanaf zondagnacht ben ik tot vrijdagnacht niet thuis, van zondag tot dinsdag ben ik namelijk op een roadtrip met 4 andere au pairs (3 Duitsers!!! En 1 van Tsjechië) met als eindbestemming Wales en van dinsdag tot donderdag ben ik in Londen. De blog over de roadtrip en Londen zal ik vrijdag publiceren met allemaal foto’s!

Een leuk vooruitzicht overigens: 9 Augustus tot 13 Augustus ga ik met mijn broertje Jay samen naar Edinburgh en zijn we herenigd na elkaar 4 maanden niet gezien te hebben. :)

Maandag:

Mijn hostmom is naar mijn hostdad gegaan in Harrogate voor een evenement met hun winkel, waarbij ik alleen ben met de moeder van mijn hostmom. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb liever de kinderen voor mij alleen. Wat is het vermoeiend met haar omdat zij de kinderen niet in de hand heeft.. Maar we zijn gezellig naar het park geweest, en een hond met 3 poten rende achter een stok aan en best mooi als baas van de hond eigenlijk om je hond met 3 poten nog vrolijk rond te zien rennen en een moment waarbij je zou denken van ‘het was het echt waard.’

Dinsdag:

Vandaag lag ik in het park met een boek, en op een moment kwam een poedel naar me toe rennen om me kusjes te geven en naast me te liggen hahaha het was zo lief. Voor altijd in mijn hart deze hond. Ik realiseer sinds vandaag dat ik echt steeds beter en beter word met mijn hostson van 4 gerust te stellen wanneer hij in paniek raakt, en heb ook besloten dat ik gegarandeerd blijf volgend jaar September (en geen datum in September neem om terug te vliegen, maar ergens in) tot dat ik de nieuwe toekomstige au pair heb kunnen inwerken. Ps een leuk dingetje: Een vriendin van mij is volgend jaar September beschikbaar om een au pair te gaan zijn, en ze heeft interesse in mijn gezin wie weet werk ik haar volgend jaar September hier in! :)

Woensdag:

Kort maar krachtig, wat heb ik veel frustraties aan de moeder van mijn hostmom gehad haha jeetje.

Donderdag:

Mijn hostchild van 5 zei vandaag haar voor en achternaam, waardoor mijn hostchild van 3 mommy en daddy en hun achternaam zei EN WAT ZEI ZE DAARNA? Mijn naam met hun achternaam, je kan echt geen beter compliment krijgen als dat als au pair zijnde aww. Later hadden we nog een gesprek over een vliegtuig, ik vroeg aan haar of ze ooit in een vliegtuig is geweest en ja dat is ze met haar ouders broer en zus. Toen zei ze dat ik erbij hoorde, maar ik mijn vlucht had gemist en hun belde om op me te wachten?? Hahahaha ik heb nooit een vlucht gemist, kleine kletskoek. Heerlijk dit.

Vrijdag:

Ik mag dit niet grappig vinden maar stiekem vind ik het wel grappig, ik was in bad en kreeg de kraan van het bad op geen enkele manier meer uit.. Ik had het al geprobeerd met een washandje en handdoek maar het mocht helaas niet baten. Ik had mijn hostmom een smsje gestuurd met de vraag voor tips, waardoor ze vanuit werk naar huis is gekomen om de kraan voor mij uit te doen en daarna weer terug te gaan naar haar werk. Zie je het al voor je? ‘Ik moet even weg, mijn au pair krijgt de kraan van het bad niet uitgedraaid. Ik kom daarna weer terug.’

Vandaag op zaterdag maak ik zoveel mogelijk voor morgennacht klaar en doe ik het eigenlijk rustig aan, me myself and I. Genoeg productiefheid volgende week haha!

Groetjes,

Gwen

Nep ziek, 2 keer te laat

Hey,

Help wat is handiger voor jullie qua lezen als het de dag en het verhaaltje er naast is? Of als het onder de dag is? Laat het mij alsjeblieft even weten haha, struggles!

Storytime: Een van de katten heeft de gewoonte om voor de voordeur te zitten, en als je de voordeur opent gaat hij op de stoep liggen. Maar die desbetreffende dag ging ik een wandeling maken waarop hij me tot aan het einde van de straat heeft gevolgd, en daarna zijn we beide onze eigen weg gegaan. EN WIE HOORDE IK IN DE AVOND MIAUWEN DOOR HET RAAM VANUIT MIJN KAMER OMDAT HIJ DOOR DE VOORDEUR UITGELATEN WAS? De kat.

Maandag:

In de ochtend kwam mijn hostdad beneden met het nieuwtje dat mijn hostchildren van 4 en 5 ziek waren, feest! Ik heb gauw door wanneer ze wel en niet ziek zijn, en had nadat hij naar het werk was en beide kinderen onder waren al gauw door dat ze beide niet eens ziek waren. Die van 4 is uiteindelijk naar de nursery gegaan, en die van 5 is toen mijn hostdad terug kwam om haar te brengen weer ziek gaan spelen. Ik heb gelukkig wel eerst een dutje gehad voor dat ik moest oppassen, maar mijn aanpak na mijn dutje? Ze mocht nadat ze opgebiecht had voor de tv thuis te zijn gebleven de hele dag geen tv meer kijken, en wat ik al vanaf ’s morgens deed was dat ze de hele tijd op de bank moest blijven liggen en niets mocht doen want ja mevrouwtje was ‘ziek’ he. Leuk vond ze het niet hahaha!

Dinsdag:

Mijn hostchild van 3 begint mee te zingen met ‘If you are happy and you know it’ bel de kranten haha! Zo leuk om dat lekker schaamteloos met haar op de stoep te doen. :’’) Toen het tijd voor de kinderen was om naar bed gebracht te worden vroeg mijn hostson van 4 of hij weer bij me mocht slapen, want hij wilde niet alleen in zijn bed slapen, super schattig! Alleen het is niet zo schattig dat als hij met je slaapt hij je al om 5 uur ’s morgens wekt, dus dat plan is mooi niet doorgegaan. Geef mij maar mijn slaap.

Woensdag:

Toen ik mijn hostchildren van 3 en 4 op ging halen van nursery, was ik schijnbaar een uur te laat? Niemand heeft mij laten weten dat ze een uur eerder opgehaald moesten worden, vreemd genoeg hebben ze ook niemand van mijn hostouders gebeld? (op stage op de basisschool bellen ze die ouders/verzorgers binnen 10 minuten.) Maar oke nadat ik die leutemeteut heb gehad, had ik schijnbaar ook nog de verkeerde jas meegenomen en mijn hostson die niet zegt dat we de verkeerde jas hebben meegenomen hahaha.

Donderdag:

Vandaag heb ik de kinderen naar nursery gebracht, mijn hostson van 4 kwam met het idee dat we de ‘Follow the leader’ gingen doen en iedereen een paar stukken de leider was. Ik zong vals klappend in mijn handen de hele weg Follow the leader van The Socaboys en hun maar niet snappen waar ik de tekst van heb haha geweldig. :’’) MAAR ZE PROBEERDE HET WEL MEE TE ZINGEN. In de avond toen ik mijn hostchild van 3 boekjes ging voorlezen voor dat ze ging slapen, zei ze: ‘This is me’ waarbij ik een stuk van Videogames van Lana Del Rey jajaja weer vals heb gezongen. Zelfde soort situaties konden zich plaats vinden met van Adele - Hello, en Say my name van Destiny’s child. Zo leuk dit, die verwarring op haar gezicht haha! Ik heb me vandaag overigens een echte chefkok gevoeld met pasta, kip en vis. :’’)

Vrijdag:

Ik was weer eens te laat, voor de tweede keer deze week en alweer niet mijn fout. Mijn hostson van 4 had vandaag een soort meeloopdagje op de basisschool in klas 1 op de school waar zijn zus van 5 ook op zit, en daardoor dacht mijn hostdad dat hij ook om kwart over 3 uit zou zijn.. Maar niets bleek minder waar, om 14:50 werd ik gebeld met het nieuws mijn hostson al 5 minuten!! op me aan het wachten was. Ik heb me daarna gauw naar die school gehaast, waarbij ik een leerkracht naar mijn hostson vroeg en al te horen kreeg van: ‘you are really too late.’ Toen was het al 10 minuten, geen 10 uur. Oke prima, daarna ging ze mijn hostson halen en door de automatische deur zagen wij elkaar al en gingen we naar elkaar zwaaien en elkaars namen roepen.. Mijn hostson rende blij in mijn armen voor een knuffel. MAAR WIE KOMT ER TUSSEN MET HAAR KAKEL? Die leerkracht! Ze liet me weten hoe niet blij ze ermee was, en ja kort gezegd een hele preek van hier tot Timboektoe ondanks ik had aangegeven wij geen brief hadden en het niet wisten. Toen mijn hostdad thuis kwam vertelde mijn hostson dat ik te laat was en mijn hostdad nam het me ook niet kwalijk en vroeg mijn hostson of hij ooit een brief over de tijden had gekregen.. WAAR KOMT HIJ HARTSTIKKE LEUK MEE AANZETTEN? Met de brief! Hahaha jeetje, het kon me die chagrijn bespaard zijn.

Zaterdag:

Het is zo onwennig om op de zaterdag om 7 uur wakker te zijn haha jeetje niks voor mij op een zaterdag hoor! De kinderen zijn gelukkig bij de childminder geweest en nu nog bij hun oma. Wel heb ik helaas niet tijd genoeg om weg te gaan, omdat ik langer onderweg ben dan dat ik ergens ben omdat ik ook optijd thuis moet zijn om de kinderen weer op te vangen en naar bed te brengen.

Zondag:

Ik kan me niet herinneren ooit zo chagrijnig geweest te zijn in de ochtend als vandaag haha jeetje. Waarom was ik zo chagrijnig? Mijn hostson van 4 had in mijn bed geslapen want hij was bang door dat hij de dag ervoor een nachtmerrie had blabla, en omdat ik extreem moe was had ik geen zin om in discussie met hem te gaan en zei dat hij in mijn bed kon maar dat hij me wel helemaal niet mocht wekken. Ik viel naast hem niet in slaap, dus ik heb op de bank geslapen. Op een moment wekte hij me en maakte ik hem duidelijk dat ik in bed wilde slapen en hij ook maar terug naar zijn eigen bed ging, waarop toen ik in bed lag hem de trap naar zijn kamer op hoorde lopen.. Daarna werd ik ALWEER gewekt door hem voor dat mijn wekker ging, woehoe feest! Toen zei ik dat hij terug naar bed moest maar iets in me wilde beneden kijken, en toen bleek dat hij zijn zus van 5 uit bed had gehaald en ze samen een hele puinhoop beneden hadden gemaakt en pudding en snoep hadden gegeten. Vooral die van 4 heeft mij niets moeten vragen deze ochtend hahaha, ik was echt boos. Maar om deze reden, ik ga hem echt helemaal niet meer in een kamer laten slapen waar de deur niet van op slot kan, heeft hij het zelf naar gemaakt nu. Dat vertrouwen wat ik in hem had is nu even weg.

Nu ga ik een dutje doen want ik heb maar 4 uur geslapen, en dan ben ik straks zeker weten ook weer beter gezind hahaha.

Groetjes,

Gwen.

Alleen met de kinderen

Hey,

Ik moet eerlijk toegeven, hoe langer ik hier ben hoe meer ik totaal niet meer in Nederland zou willen wonen haha oeps. Best grappig, voor mijn vertrek was ik wel namelijk opzich nog er van overtuigd dat er een kans zou zijn dat ik prima in Nederland zou willen blijven wonen maar eigenlijk sinds maand 1 hier heb ik al het gevoel dat ik dat niet meer zou willen en dat gevoel wordt alleen maar sterker. :’)

Wat nog grappiger is, ik had laatst in een appgesprek met iemand dat ik alleen nog maar het Engels woord wist en ik heb via google translate naar het Nederlands woord ervan gezocht. Dankjewel google translate!

Misschien interessant, als ik over iets in Nederland droom is mijn droom in het Nederlands en als ik hier over iets in Engeland droom is mijn droom in het Engels haha!

Maandag:

Het is de eerste keer dat ik een au pair heb ‘geditcht’, en ik kan er stiekem wel om lachen. Ze stond me totaal niet aan qua houding, en wanneer ik haar verhalen vertelde ging ze op haar telefoon kijken en negeerde mijn verhalen. Ja sorry, maar het is je eerste ontmoeting met mij en als je dan alleen maar op je telefoon gaat zitten en niet eens met me praat? Dan is het niks voor mij. Maar oke als volgt: Ik pakte mijn telefoon en telde tot 15 in mijn hoofd, en zei daarna heel random ‘OH.. My hostmom texted me, one of my hostchildren is sick and I have to pick him up. I’m sorry, but I have to go now bye.’ Mijn hostmom kon er wel om lachen dat ik het had gedaan en vond het niet erg dat ik haar had gebruikt om mezelf weg te krijgen. :)

Dinsdag:

Mijn hostchild van 3 was vandaag op een time out, en ze bleef de hele tijd commentaar geven op alles wat ik zei en het was best wel irritant.. Waardoor ik zei: ‘JUST SAY NOTHING’ waarop ze terug antwoordde: ‘NOTHING.’ Toen moest ik lachen, gaf ze me een knuffel en waren we weer vriendjes. Ik stond er zelf niet bij stil dat ze ‘nothing’ kon terug antwoorden, en verwachtte dat ze daarna stil was. Toen ik mijn hostchild van 3 in de avond naar bed bracht, klopte mijn hostson van 4 op de deur: ‘Gwen, I want to say something to you..’ ‘What?’ ‘I wish you a lovely sleep and a lovely night!’ mijn hartje smolt en ik knuffelde hem en wenste hem het zelfde. Zo lief!

Woensdag:

Vanaf de middag ben ik tot vrijdagmiddag alleen met de kinderen, super leuk een uitdaging! Alleen mijn hostchild van 3 is op een time out geweest, en verder is er geeneens huil of geschreeuw geweest en ging de pyjama’s aandoen en het naar bed brengen super vlotjes. Mijn hostson van 4 zei wel toen ik zei dat het tijd was om naar bed te gaan en hij afscheid moest gaan nemen van de tv ‘promise me, that you are not gonna watch boring things on tv when I am sleeping.’ Haha kleine held! Wel heeft hij erg last van nachtmerries waardoor hij uiteindelijk bij mij in bed is komen slapen.

Donderdag:

Mijn hostson van 4 heeft me meerdere keren gewekt in de nacht, 1 keer om te zeggen: ‘GWEN I FELL ASLEEP’ en de andere keer ‘GWEN I SNEEZED’ en toen konden we beide om 5 uur ’s ochtends niet meer slapen. :’) Alles in de ochtend is goed gegaan, wel nieste mijn hostchild van 3 in mijn gezicht toen ik haar laarzen aandeed haha heerlijk man! Ook in de middag en avond is alles écht super goed verlopen, in de avond hebben ze fijn op de trampoline gespeeld met zijn alle 3 en normaal gesproken als je ze dan zegt dat het tijd voor pyjama’s is moet je ze echt gaan straffen en luisteren ze totaal niet. MAAR IK HOEFDE MAAR TOT 2 TE TELLEN, EN ZE KWAMEN NAAR ME TOE NIEMAND DIE STRAF HEEFT GEKREGEN. Ook het naar bed brengen ging weer echt super goed, écht ik kan met geen woorden beschrijven hoe trots ik op deze kinderen ben dat ze het deze dagen zo goed met mij hebben gedaan en zo goed naar me luisteren. Toen ze alle 3 in bed lagen en ik echt van trotsheid en een grote glimlach op de trap zat met de kat heb ik mijn hostmom een sms gestuurd met dat ik echt trots op haar kinderen ben en ze ook echt trots op hun mag zijn, maar ik ook echt trots ben op hoe zij en mijn hostdad hun kinderen opvoeden. Ik kreeg een smsje terug waaronder ander in stond: ‘You are a delight for our family’ mijn donderdag kan niet meer stuk!

1 uur nadat ik mijn donderdag had getypt en er in had gezet dat mijn donderdag niet meer stuk kan (ik vind het toch wel een beetje stom toeval want daarna ben ik echt even flink verward geweest,) werd ik gebeld door de zus van mijn hostdad met het slechte nieuws dat mijn hostmom haar vader onverwachts in zijn slaap is overleden. Ik moet eerlijk zeggen, ik ervaar het als heftig en emotioneel om een overlijden mee te maken binnen de familie van je hostfamily. Je wordt toch wel automatisch meegenomen in de emotionele sfeer wat echt uitputtend is, als iets mij echt pijn doet is het de blikken wanneer je kan zien dat het niet gaat en ze echt even kapot zijn van verdriet (logisch ook) maar dit heb ik nooit zo ervaren wanneer iemand op school oid iemand verloren is misschien vanwege toch wel een soort afleiding dat het dan makkelijker te verbergen is? Het is toch wel een heel stuk anders om in een andere familie te zitten en in het gezinsleven een overlijden mee te maken en de emotionele momenten te beleven met ze. Het is ook echt zo pijnlijk wanneer een van mijn hostchildren uit het niets begint te huilen en te schreeuwen dat die zijn opa mist en terug wil..

Groetjes,

Gwen.

Skydiven, Kynren

Hey,

Deze blog is iets anders dan normaal, en meer een gedachten/plan blog. Wel vertel ik aan het einde van deze blog hoe het skydiven mij bevallen is, en hoe ik de opening (ik had een gratis kaartje gekregen woeeeeh) van Kyren vond!

3 maanden in Engeland! Ik hou eerlijk gezegd echt er van om het iedere keer te vermelden wanneer ik een maand langer hier ben, het is toch wel een stukje van trots op mezelf zijn dat ik in mijn uppie iedere maand een maand langer in het buitenland zit. Maar oh wat is dit geweldig! :)

Over het trots zijn gesproken, ik ben ook érg trots op mezelf dat ik inmiddels al 2 maanden totaal geen last meer heb gehad van heimwee (?) in elk geval alleen maar naar huis willen en het vliegtuig willen pakken, en huilen om niet meer thuis te zijn etc. Maar jongens, dat is al 2 maanden geleden en dat noemt zich het verleden ik heb daar helemaal geen last meer van gehad. Natuurlijk mis ik iedereen in Nederland wel en de dieren thuis, maar ik heb mijn eigen dingen en leven hier waardoor ik er eigenlijk opzich geen moeite mee heb.

Deze dingen zijn gepland / nog in overleg voor datums die ik ga beleven! (Even een grappig feitje, deze lijst is écht langer dan alle dingen die ik in Nederland in 3 jaar tijd zou hebben gepland voor mezelf HAHAHA.)

• Weekendtrip in Edinburgh. <- plaatsje in Schotland. (In Juli of Augustus, datum is nog in overleg.)
• Weekendtrip in nationaal park North York Moors. (Hoogstwaarschijnlijk in Juli, datum is nog in overleg.)
• Weekendtrip in Londen. (Maand en dag nog onbekend.)
• Weekendtrip in Harrogate. (Maand en dag nog onbekend.)
• Weekendtrip in York. (Maand en dag nog onbekend.)
• In mijn uppie naar een nationaal park gaan ipv met andere au pairs, en in een hostel slapen en beleven hoe ik het vind om dat te doen (ook handig voor de rondreis in 2018!!, al ga ik er vanuit dat ik het geweldig vind om zo ook nieuwe mensen te ontmoeten.) <- Doe ik in Augustus/Oktober ofzo.
• 25 Augustus Greenbelt festival
• 3 September bungeejumpen van een brug in Middlesbrough.
• 16 September concert van Mayday parade.
• 7 Oktober concert van Neck deep.
• 16 November lichtfestival in Durham.

‘Fill your life with experiences, not things. Have stories to tell, not stuff to show.’

Ik ben volgend jaar overigens van plan om te gaan rondreizen door Engeland, Schotland en Ierland. Waarbij ik wel van plan ben om de steden van Engeland die ik nu in een weekendtrip zou kunnen zien wel alvast te ‘finishen’ zodat ik dat al gezien heb, en meer tijd voor Schotland en Ierland in de toekomst ga hebben! :) Wat mijn terugkomst in Nederland betreft, ik wil hoe dan ook pas weg gaan uit Engeland als ik alles hier heb gedaan wat ik wil doen en pas na de rondreis. De rondreis zou ik vanaf de zomervakantie willen doen, hoelang ben ik nog niet zeker over omdat ik nog druk bezig ben om alles te plannen in een word document haha! Maar misschien kom ik volgend jaar iets eerder terug in plaats van September of wat later, waarbij mijn grens wel is dat het op zijn laatst volgend jaar December gaat worden. We gaan het zien! MAAR IK GA HOE DAN OOK MIJN RONDREIS MAKEN.

‘It’s better to look back on life and say: “I can’t believe I did that.” than to look back and say: “I wish I did that.’’

En precies dat gevoel heb ik met skydiven gisteren, ik kan nog steeds niet geloven dat ik het heb gedaan maar ik heb het gedaan. Ik ben zo trots op mezelf en zo blij dat ik het heb gedaan, ik zou het zo weer over doen. Alles wordt daar goed uitgelegd, je veiligheid wordt echt vaak gecheckt en ieder klein detailtje krijg je wat over te weten. Van te voren heb je een training en krijg je van alles uitgelegd, en moet je allemaal formulieren invullen, je moet de houdingen gaan oefenen, en daarna kan je al strak in het pakkie en de lucht in waarbij je nog instructies krijgt van je instructeur. Het is een echte once in a life time experience!

Na het skydiven in de avond ging ik naar Kynren met mijn gratis kaartje, ook Kyren met 1500 vrijwilligers was echt een hele prachtige show en ik hou er zo erg van dat er ook dieren in de show waren. Koeien, paarden, ganzen, schapen en er was vuurwerk echt hartstikke gaaf!

Volgende week komt er weer een normale blog, maar iets in me wilde deze vooral gedachten blog publiceren in plaats van een normale blog haha.

Groetjes,

Gwen